Śląsk - Legia: Oprawa kibiców WKS-u z odśpiewanym Hymnem Polski. Oprawa kibiców WKS-u upamiętniająca Danutę Siedzikównę oraz Annę Walentynowicz wraz z odśpiewanym Hymnem Polski.
„Zachowały się jak trzeba, takich kobiet nam potrzeba” – tak zatytułowaną oprawę zorganizowali kibice Śląska Wrocław podczas dzisiejszego meczu z Legią Warszawa. Stanowiły ją dwa portrety - Danuty Siedzikówny, czyli „Inki” i Anny Walentynowicz, bohaterki pierwszej Solidarności.
Mało kto zdawał sobie sprawę, że były niemal rówieśniczkami. W czasie oprawy na wrocławskim stadionie pokazały to daty umieszczone pod ich portretami: Danuta Siedzikówna, 3 IX 1928 - 28 sierpnia 1946, Anna Walentynowicz, 15 X 1929 - 10 IV 2010.
Pierwsza została zamordowana w wyniku wyroku komunistycznego wymiaru sprawiedliwości, druga w Smoleńsku.
1 marca 2015 r. IPN ogłosił, że szczątki bohaterskiej sanitariuszki 5. Brygady Wileńskiej – Danuty Siedzikówny „Inki” zostały zidentyfikowane. Annę Walentynowicz bohaterkę pierwszej "Solidarności" pogrzebano po śmierci w Smoleńsku dwa razy – w 2010 i w 2012 r. W wyniku rosyjskich i polskich „nieprawidłowości” w śledztwie smoleńskim jej syn i wnuk mówią, że tak naprawdę nie wiedzą, gdzie spoczywa ich Mama. Spośród 24 rosyjskich dokumentacji medyczno-sekcyjnych dotyczących 24 kobiet, które zginęły na pokładzie tupolewa, żadna nie opisuje śp. Anny Walentynowicz.
W tydzień po święcie Żołnierzy Wyklętych, w dniu kobiet, grupa kibiców Śląska Wrocław „Ultras Silesia” postanowiła przełamać komunistyczną tradycje święta kobiet i uczcić je hołdem dla dwóch wielkich antykomunistek.
Po rozwinięciu oprawy na kibicowskiej trybunie „B” zgromadzeni wspólnie odśpiewali hymn Polski. – Kult „Inki” rozwija się tak jak powinien, szczególnie młodym ludziom nie trzeba jej przedstawiać. Po tegorocznych hucznych obchodach Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych nawet władze miasta musiały się ugiąć i nazwać jej imieniem I Liceum we Wrocławiu - mówi niezalezna.pl lider kibiców Roman Zieliński. – Anna Walentynowicz z kolei jest dla nas ważna, dlatego, że miała ogromną odwagę bronić polskiej racji stanu i nie bała się mówić rzeczy zabronionych w III RP – dodaje Zieliński.
